ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ
Οι κρίσιμοι καιροί δεν επιτρέπουν να παραμένουμε θεατές και να εθελοτυφλούμε περιμένοντας σωτήρες από τα πάνω. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας και ριζοσπαστικά τα αίτια που παράγουν, διαιωνίζουν και διογκώνουν τα προβλήματα. Οφείλουμε πλέον όλες οι δημιουργικές δυνάμεις στο εσωτερικό του εργοστασίου και πάνω από όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αγωνιστούμε συντεταγμένα σε μια προσπάθεια για μια βιώσιμη ΕΑΒ. Το blog αυτό φιλοδοξεί αφενός να αφυπνίσει και να κινητοποιήσει και αφετέρου να δώσει βήμα σε όσους πιστεύουν πως ότι συμβεί στο μέλλον δεν είναι προδιαγεγραμμένο, αλλά μπορούμε να το αλλάξουμε επιλέγοντας τη δράση αντί για την αδράνεια, τη φωνή αντί για τη σιωπή, τη διαφάνεια αντί για τη συγκάλυψη, τον συλλογικό έλεγχο των ίδιων των παραγωγών αντί για την εγκατάλειψη στα χέρια των λίγων ειδικών ή ασχέτων.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Σας εύχομαι ολόψυχα για το νέο έτος 2011 καλή χρονιά, υγεία, ακμαίο φρόνημα και κάθε καλό σε εσάς και στις οικογένειές σας.

Από το συνάδελφο Γ. Τουμενίδη πήραμε το παρακάτω e-mail.
Ανταποδίδουμε τις ευχές και τον ευχαριστούμε!

Δροσιά Αττικής,   11 Ιανουαρίου 2011                                                                      
Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,

Σας εύχομαι ολόψυχα για το νέο έτος 2011 καλή χρονιά, υγεία, ακμαίο φρόνημα και κάθε καλό σε εσάς και στις οικογένειές σας.Αρχικά θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για τις συγκινητικές ευχές που μου στείλατε επ’ ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων και του νέου έτους, αλλά και για την επί τριάμισυ έτη εποικοδομητική συνεργασία μας με πολλούς από εσάς. Θα διατηρώ πάντοτε στη μνήμη μου και στην καρδιά μου τη γνήσια συναδελφικότητα και την ειλικρινή συμπαράστασή σας στην υπηρεσιακή μου περιπέτεια που ξεκίνησε από την αναίτια και ταπεινωτική υποβάθμισή μου σε Προϊστάμενο Τομέα, την οποία, υποβάθμισή μου, ούτε και εσείς, οι συνάδελφοι μου, δεχθήκατε, αφού εξακολουθούσατε, όταν συναντιόμασταν, να με αποκαλείτε «κε Γενικέ» και η οποία κατέληξε στην παντελώς άδικη και καταχρηστική για λόγους εκδικήσεως απόλυσή μου. Με συγκινούσε πολύ το ότι πολλοί από εσάς, μερικούς εκ των οποίων δεν γνωρίζω ούτε το όνομά σας, όταν συναντιόμασταν στα εργοστάσια, μου σφίγγατε το χέρι και μου λέγατε «είμαστε μαζί σου», «είμαστε κοντά σου», «μη λυγίσεις» …  Οι ευχές σας και η συμπαράστασή σας μου δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω το δύσκολο αγώνα μου για να λάμψει η αλήθεια. Και θα λάμψει.

Με την ευκαιρία της παρούσης επιστολής μου και επειδή, μετά την εκ μέρους μου  αναφορά στις αρμόδιες αρχές των τεκταινομένων στην ΕΑΒ, οι ανησυχούντες υπαίτιοι αυτών άρχισαν να διαδίδουν, όψιμα και εκ του πονηρού, διάφορες σε βάρος μου κατασκευασμένες, ψευδείς και συκοφαντικές κατηγορίες, για να δικαιολογήσουν και τη σε βάρος μου παρανομία τους, επιτρέψτε μου να σας επαναλάβω, αυτό που σχεδόν όλοι σας άλλωστε γνωρίζετε, ότι ο μοναδικός και πραγματικός λόγος της υπηρεσιακής μου περιπέτειας είναι η άρνησή μου να παραβιάσω τις ηθικές αρχές μου και το καλώς εννοούμενο υπηρεσιακό καθήκον μου.
Όσοι από εσάς συνεργάστηκαν μαζί μου γνωρίζετε, ότι, από τη θέση του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών που κατείχα, συνεργάστηκα πάντοτε μαζί σας πρόθυμα με ευθύτητα και ότι έχοντας ως βασική και αδιαπραγμάτευτη αρχή της ζωής μου την ηθική ακεραιότητα ενεργούσα πάντοτε με αποκλειστικό γνώμονα τα συμφέροντα της ΕΑΒ και, κατ’ επέκταση, του Ελληνικού Δημοσίου. Όλοι σας γνωρίζετε, ότι, εν απουσία στόχων από τη Διοίκηση, μόνοι μας βάζαμε τους υψηλότερους δυνατούς στόχους και τους πετυχαίναμε. Γνωρίζετε ότι δεν επεδίωξα να γίνω «αρεστός», αλλά αποτελεσματικός και ωφέλιμος για την ΕΑΒ, όπως προκύπτει και από τα αποτελέσματα του έργου μου στον τομέα ευθύνης μου. Για το σκοπό αυτό δεν δίστασα να αρνηθώ να «συμμορφωθώ προς τας υποδείξεις» και του Διευθύνοντος Συμβούλου, ο οποίος μάλιστα με προσέλαβε, εφόσον αυτές ήταν αντίθετες προς τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΑΒ.
Έτσι, μεταξύ άλλων ενδεικτικά, δεν δίστασα:
1.- Να αρνηθώ να υπογράψω, ως μέλος της προβλεπόμενης από την υπ’ αριθμ. 28 Κατευθυντήρια Οδηγία (Κ.Ο.Δ.) της ΕΑΒ επιτροπής, τα πρακτικά για την ανάθεση της εκτέλεσης δύο (2) έργων σε Υπεργολάβους συνολικής αξίας περίπου 4 εκατ. ΕΥΡΩ κατά την εκτίμηση του εργοστασίου Αεροκατασκευών, επειδή δεν υπήρχαν οι προβλεπόμενες σχετικές μελέτες από τις οποίες θα προέκυπτε η οικονομική ωφέλεια από ταμειακής απόψεως της ΕΑΒ και του Ελληνικού Δημοσίου.   και
2.- Να στείλω επιστολή προς τον Πρόεδρο, το Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον Εκτελεστικό  Σύμβουλο και προς τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρίας με θέμα «Ενημέρωση του Δ.Σ. επί Οικονομικών Θεμάτων» και να ζητήσω, μεταξύ άλλων, να γίνει έλεγχος από Ορκωτούς Ελεγκτές ή ενέργειες και να δοθούν εξηγήσεις από τις αρμόδιες Γενικές Διευθύνσεις:                                              
            - για την κατακόρυφη αύξηση των αδιακίνητων («αχρήστων») αποθεμάτων πολλών εκατ.  ευρώ                                       
- για την παραλαβή υλικών αρκετών εκατ. ευρώ από προμηθεύτρια εταιρία του εξωτερικού προερχόμενα από παραγγελίες των ετών από το 2002 έως το 2009.
 - για θέματα των θυγατρικών εταιριών EMC ΕΛΛΑΣ ΑΕ και 1SOURCE ΑΕ που έχριζαν άμεσων ενεργειών.  
- για θέματα συνεργασίας με Υποκατασκευαστές (Outsourcing) και έλεγχος καλής εκτέλεσης των ήδη υπαρχουσών συμβάσεων με Υποκατασκευαστές. 
Τα περισσότερα από τα θέματα των καταγγελιών μου τα γνωρίζετε όλοι σας, γιατί τα βιώνετε, τα συζητάτε μεταξύ σας και σας προβληματίζουν. Πιστεύω ότι και εσείς στη θέση μου θα τα επισημαίνατε στη Διοίκηση και θα ζητούσατε, για το καλό της ΕΑΒ, να διαλευκανθούν, όπως έκανα και εγώ, αν δεν υπήρχε ο φόβος της δίωξης, της τιμωρίας και, εν τέλει, της απόλυσης, όπως συνέβη σ’ εμένα. Ο φόβος όμως αυτός, και παρά το γεγονός ότι είμαι πατέρας έξι (6) ανήλικων παιδιών, υποχώρησε μπροστά στο καθήκον, μπροστά στη σκέψη της παραβίασης των ηθικών αρχών μου που μου επέβαλλαν να τα αναφέρω αρχικά στη Διοίκηση και στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΑΒ με την ως άνω από 22.09.2010 επιστολή μου. Περίμενα μάταια, ότι οι καταγγελίες μου αυτές θα γίνονταν αμέσως αντικείμενο διερεύνησης από τη Διοίκηση οπότε, μετά την επί 3μηνο περίπου αδράνειά της, στις 14.12.2010 αναγκάστηκα, όπως είχα εκ της θέσεώς μου υποχρέωση, να τα αναφέρω και στις αρμόδιες Αρχές, προκειμένου αυτές πλέον να προχωρήσουν στη διερεύνησή των καταγγελιών μου.  Δύο (2) μέρες όμως μετά την αναφορά μου αυτή, στις 16.12.2010, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΑΒ, ο οποίος μάλιστα είναι και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου «Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς»,  σκανδαλωδώς και εκδικητικά με απέλυσε με την αστεία δικαιολογία ότι αρνήθηκα να αποδεχθώ την ταπεινωτική και αναίτια υποβάθμισή μου. Ο πραγματικός όμως λόγος είναι άλλος.   Ο νοών νοείτω!
Γνωρίζω ότι ο δρόμος που διάλεξα είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά είναι εκείνος της αρετής και τον διασχίζω με ήσυχη τη συνείδησή μου και με συντροφιά τη δική σας σκέψη, τις ευχές σας και την αγάπη σας, την οποία και σας ανταποδίδω.

                                         Σας εύχομαι και πάλι καλή χρονιά με υγεία και δύναμη!
                                                                              Γιώργος Τουμανίδης