ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ
Οι κρίσιμοι καιροί δεν επιτρέπουν να παραμένουμε θεατές και να εθελοτυφλούμε περιμένοντας σωτήρες από τα πάνω. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας και ριζοσπαστικά τα αίτια που παράγουν, διαιωνίζουν και διογκώνουν τα προβλήματα. Οφείλουμε πλέον όλες οι δημιουργικές δυνάμεις στο εσωτερικό του εργοστασίου και πάνω από όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αγωνιστούμε συντεταγμένα σε μια προσπάθεια για μια βιώσιμη ΕΑΒ. Το blog αυτό φιλοδοξεί αφενός να αφυπνίσει και να κινητοποιήσει και αφετέρου να δώσει βήμα σε όσους πιστεύουν πως ότι συμβεί στο μέλλον δεν είναι προδιαγεγραμμένο, αλλά μπορούμε να το αλλάξουμε επιλέγοντας τη δράση αντί για την αδράνεια, τη φωνή αντί για τη σιωπή, τη διαφάνεια αντί για τη συγκάλυψη, τον συλλογικό έλεγχο των ίδιων των παραγωγών αντί για την εγκατάλειψη στα χέρια των λίγων ειδικών ή ασχέτων.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

12 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

1. Υποτιμά τους κινδύνους της πτώχευσης και του ξεπουλήματος της ΕΑΒ. Καθησυχάζουν τους νέους εργαζόμενους ότι η εταιρεία δεν χρειάζεται να είναι κερδοφόρα γιατί είναι αμυντική βιομηχανία. 

Ειδικά κάποιες παρατάξεις οι οποίες λένε συχνά ότι «ξέρουμε εμείς…έχουμε τα κονέ μας στα υπουργεία» και προτρέπουν σε υπακοή.

2. Δεν προσπαθούν να αλλάξουν τον αναχρονιστικό τρόπο διοίκησης της εταιρείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αξιολόγηση του προσωπικού. Αν υπήρχε διαφανής αξιολόγηση πως θα μπορούσαν να εξαντλούν κάθε έννοια υποκειμενικότητας για να προάγουν τα δικά τους «ικανά» παιδιά; Πιθανά να έχουν σύστημα αξιολόγησης ερήμην των εργαζομένων, το οποίο είναι χειρότερο από την απουσία αξιολόγησης.

3. Πολλοί δεν ενδιαφέρονται και το μόνο που τους νοιάζει είναι να περάσουν τα δύο χρόνια και να πάρουν σύνταξη. Για κάποιους υπάρχει και συνέχεια στην πολιτική τους καριέρα και εκτός ΕΑΒ. Έτσι εκεί που λογοδοτούν είναι μόνο στα κόμματά τους. .

4. Δεν καταλαβαίνουν το καινούργιο παρόν. Σνομπάρουν τα νέα ήθη. Πχ. Σνομπάρουν τους νέους ανθρώπους που  δεν έχουν τις αντιλήψεις τις δικές τους της δεκαετίας του ΄80. (Το ένα χέρι υψωμένο γροθιά στον αέρα και το άλλο χέρι απλωμένο στη ζητιανιά από το κράτος και την υπόλοιπη κοινωνία).
Απορρίπτουν εκείνο με το οποίο διαφωνούν χωρίς να μπορούν να το αντικρούσουν με επιχειρήματα.
Υποτιμούν τη νέα γενιά γιατί έχουν μάθει να ζητούν μόνο λεφτά και δεν καταλαβαίνουν ότι τα λεφτά βγαίνουν από την παραγωγή. Δεν καταλαβαίνουν δηλαδή  ότι η συνειδητή εργατική τάξη προσπαθεί από αυτή την παραγωγή να πάρει το μερτικό που της ανήκει και όχι αυτό που δεν παράγει.

5. Αρνούνται τη διαφάνεια με το πρόσχημα ότι δεν την θέλει η διοίκηση. Δεν λένε όμως στους εργαζόμενους ότι σύμφωνα με το νόμο3861/2010 (ΦΕΚ112/Α’/13-7-2010) «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο Διαδίκτυο “Πρόγραμμα Διαύγεια” και άλλες διατάξεις» η διοίκηση της εταιρείας υποχρεούται να δώσει στους εργαζόμενους τη σύμβαση της εταιρείας με τον εργολάβο του 101 και το πραγματικό οργανόγραμμα με την ανθρωποδύναμη που εμφανίζει τη λειτουργική θέση κάθε εργαζόμενου, πόσοι δουλεύουν και που και πόσοι όχι.

6. Προωθούν την καταστροφική, οπισθοδρομική και οπωσδήποτε εκμεταλλευτική κουλτούρα της ανωτερότητας της μη χειρονακτικής δουλειάς. Αλλιώς δεν θα είχε νόημα να τάζουν αυτή τη μετακίνηση προς τα γραφεία σα δώρο προς την πελατεία τους.

7. Λειτουργούν και αποφασίζουν χωρίς ανοιχτή δημοκρατική διαβούλευση. Μόνο δύο παρατάξεις ρωτούν πριν αποφασίσουν και τοποθετηθούν με διαβούλευση στους χώρους δουλειάς. Ποιες ειναι αυτές; Είναι μεγάλος τίτλος να τους αποδώσουμε δημοκρατική λειτουργία. Γιατί δεν είναι μόνο να διαβουλεύονται είναι να συμμετέχουν στις αποφασεις οι διαβουλευόμενοι να ψηφίζουν οι περισσότεροι από αυτούς κλπ

8. Μένουν στα λόγια και δεν δρουν

9. Συνδέονται με κόμματα που είναι μέρος του προβλήματος. Δηλαδή τα κόμματά τους ενδιαφέρονται να ξεπουλήσουν τις ΔΕΚΟ στους κρατικοολιγάρχες και όχι να τις αναπτύξουν προς όφελος των εργαζομένων και της χώρας

10. Δεν απαντούν στο απλό ερώτημα γιατί είναι ζημιογόνα η ΕΑΒ

11. Δημιουργούν μια εικόνα σύγχισης για τη λειτουργεία του σωματείου αποθαρρύνοντας τη συμμετοχή του κόσμου στις αποφάσεις και στη λειτουργία του σωματείου.

12. Συγκαλύπτουν παρατρεχάμενους που δε δουλεύουν στην παραγωγή και γίνεται σπατάλη εργατοωρών