Μαζί με τις ευχές μας για μια νέα δημιουργική ζωή μετά τη συνταξιοδότησή του, δημοσιεύουμε το λόγο που εκφώνησε ένας συνάδελφός μας στη μικρή γιορτή που έγινε προς τιμήν του. Ο μικρός αυτός λόγος συμπυκνώνει την κατάσταση που επικρατεί στην ΕΑΒ και αποτελεί μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια σε όλους όσους είναι υπεύθυνοι γιαυτήν και σε όλους όσους την ανέχονται.
Στην αρχή είχα αποφασίσει να μην κάνω γιορτή. Και ο λόγος το κλίμα που βίωσα όλα αυτά τα χρόνια που οφείλεται στην απάνθρωπη συμπεριφορά των προϊσταμένων μου και λέω απάνθρωπη γιατί όταν κάποιος χρησιμοποιεί το φέμα την αναξιοκρατία την μεροληψία την αδικία και δεν σέβεται την ανθρώπινη υπόσταση των συναδέλφων του για να κάνει την δουλειά του, αφενός μειώνεται ο ίδιος σαν άνθρωπος μια και τα κύρια χαρακτηριστικά που αξιολογούν την ανθρώπινη υπόσταση είναι η αλήθεια, η αξιοκρατία, η ισονομία, η δικαιοσύνη και η ανθρωπιά, αφετέρου αποτυγχάνει στην προσπάθειά του να διοικήσει το τμήμα του με τα ανάλογα αποτελέσματα που όλοι σήμερα βιώνουμε.
Η μεγάλη υποχρέωση όμως που νιώθω απέναντι σε εσάς τους φίλους και συντρόφους μου τόσα χρόνια και σαν ένα μικρό φόρο τιμής στην συνεργασία μας με οδήγησαν στο να παραθέσω με τον φίλο μας τον Ανδρέα αυτό το μικρό φαγοπότι για να σας χαιρετίσω. Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να παίρνω δίκαια τον μισθό μου αποδίδοντας το μέγιστο των δυνατοτήτων μου αν και αυτό ποτέ δεν αναγνωρίστηκε από την εταιρία μας, αναγνωρίζονται όπως όλοι ξέρουμε άλλου είδους προσόντα.
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας, καλό κουράγιο σε όλους μας για τις δύσκολες μέρες που έρχονται.
